Yolculuk Vakti

Dedemi görmeye gidiyorum; ona biraz yakın,biraz uzak olacağım. E adamın bir ayağı çukurda,ne eylemeli bu bilinmezlik hallerini bilmem.Bir onu bilmem,bir de felsefi olan dünya insanlarını. Hani bir tabir vardır ya : -Bu ırmaktan akan su hep aynı mıdır? -Hiç aynı olur mu azizim? İnsanlarda böyledir;acıyla yoğrulur,çelikle yoğrulur,taşla,hüzünle yoğrulur.Anıları düşer peşine,uyumaz olur.Sosyallikten yorulur,insanlardan sıkılır bir ruh haline sahip olur.Burada bazı satırlarım intikam kokar,ama genelde hüzünlüdür yazdıklarım,biraz da kan kırmızı renginde bir şaraptır,o şeffaf kadehe rengini katan.Bir hayalin,düşün gerçek oluşudur aslında.Ona yazdığım bir mektup var,beş gün oluyor yazalı. Kargoya mı versem yoksa ben mi versem demeden duramıyorum kendi kendime.Bir bilinmezliğin içine düşmüşüm yolum açık olsun diyorum kendi kendime.